T.C.
CUMHURBAŞKANLIĞI
Devlet Denetleme Kurulu
DENETLEME RAPORU
Adli Tıp Kurumu Başkanlığı’nın 2007, 2008 ve 2009 Yıllarına Ait
Faaliyet ve İşlemlerinin Denetimi ile Adli Tıp Kurumu Hizmetlerinin
Etkin ve Verimli Şekilde Yürütülmesinin ve Geliştirilmesinin
Sağlanması
Tarihi : 01/07/2010
Sayısı : 2010/12
1
Adli Tıp Kurumunda yapılan denetim çalışması esnasında Kurum bünyesinde
görevli bulunan adli tıp uzmanı, adli tıp asistanları ve değişik uzmanlık dallarındaki hekimler ile tıp dışı alanlardaki uzmanların Kurum’daki eğitim süreci ve çalışma şartları ile ilgili kanaatlerinin anlaşılabilmesi amacıyla, toplam 222 kişi üzerinde, belirtilen görüşlere katılma derecelerini ölçmeye dayalı bir anket çalışması gerçekleştirilmiştir. Bu anket çalışmasının
değerlendirilmesi neticesinde;
-Adli tıp uzmanlarının, uzmanlık alanlarında yetersiz bir tatmin düzeyinde bulundukları; ankete katılan adli tıp uzmanlarının % 89,4’ünün başka bir tıpta uzmanlık alanına geçmek istediği, Adli Tıp Kurumu’nun adli tıp uzmanlarına gelecekte iyi bir kariyer imkânı sunduğunu düşünenlerinin oranının % 12,8’de kaldığı, adli tıp uzmanlarının % 87,2’sinin adli tıp
uzmanlarının tıp camiasındaki saygınlığının düşük olduğuna inandığı; adli tıp uzmanlarının mesleki saygınlık düzeyini tatmin edici düzeyde bulanların ise sadece % 4,3 oranında olduğu anlaşılmıştır.
- Adli Tıp Kurumu’nda verilen eğitimin niteliğinden memnuniyet oranının düşük olduğu; uzmanların % 72,3’ünün Kurumda verilen asistan eğitimini yeterli ve başarılı bulmadıkları, sadece eğitim ile ilgilenecek bir ekibin oluşturulmasını isteyenlerin oranının % 80,9 oranına ulaştığı; Kurumun kendi personeline akademik yükselme imkânı verecek biçimde yapılandırılması önerisinin adli tıp uzmanları arasında % 93,6 gibi yüksek bir oranda destek bulduğu, bu durumun Kurum bünyesinde akademi veya enstitü gibi akademik bir yapılanmaya gidilmesi yönünde yüksek düzeyde bir beklentinin bulunduğunu gösterdiği; Kurum bünyesinde –Adli Tıp Kurumu Kanunu’nda da ön görülmüş olan- yan dal eğitimi verilmesinin de, çeşitli yan dallar arasında farklılık göstermekle birlikte, % 80 civarında talep edildiği; tıp dışı adli bilim uzmanlığı alanlarında ayrı eğitim programları uygulanması fikrini destekleyen adli tıp uzmanlarının % 76,6 oranında olduğu gözlenmiştir. Öte yandan, Kurumda verilen eğitim genel olarak yetersiz bulunurken, uzmanların yaklaşık yarısı (% 48,9) rotasyon sistemine dâhil edilen birimlerin seçilmesinde ve sürelerin belirlenmesinde uygulanan düzeni yeterli bulmaktadır. Ayrıca Kurumda hizmet içi eğitimi yetersiz bulan adli tıp uzmanlarının oranı % 72,3 gibi yüksek bir orana tekabül etmektedir.
-Adli tıp asistanlarının çalışma şartlarından memnuniyetsizliğinin had safhada olduğu; asistanların yardımcı personelin yapması gereken işleri yaptığını düşünenlerinin oranının % 89,4 oranına, bu kişilerin kendilerini teorik ve uygulamalı eğitim alan değil, memur olarak çalıştırılan kişiler olarak görenlerinin % 95,7 gibi çok yüksek bir orana ulaştığı anlaşılmıştır.
Kurumun asistanlara yeterli bilimsel çalışma imkânı sunup sunmadığı konusunda fikir beyan etmeyenler % 23,4, yeterli bilimsel çalışma yapma imkânının sağlandığını düşünenler % 25,5, bu imkânın sağlanmadığını düşünenler ise % 51,1 oranındadır. Öte yandan, adli tıp asistanlarının
mecburi hizmet, kariyer yollarının belirsizliği, emekliliğe de yansıyacak biçimde yeterli ücretlendirme konularında % 95’ten fazla bir oranda memnuniyetsizlik izhar ettikleri anlaşılmaktadır. Bu durum, gelecekte, nitelikli elemanları Kuruma çekme ve mevcut personeli Kurumda tutma konusunda ciddi bir handikap oluşturmaktadır. Öte yandan, özlük hakları
konusundaki memnuniyetsizliğe rağmen özel bilirkişilik yapılması imkânının devamını isteyenlerin oranı nispeten düşmektedir (% 63,8). Özlük haklarındaki memnuniyetsizliğin bir sonucu olarak Kurumdaki hekimlerin ¾’ü Tam Gün Yasası’nın Kurum personelini de kapsaması gerektiği görüşünü paylaşmaktadır.
-Kurum yönetimi ile uzman ve asistanlar arasında iletişim sorunları olduğu; bu kişilerin problemleri Kurum yönetimine iletmek hususunda çekindikleri (% 68,1), asistan ve uzmanların % 59,6’sının Kurumdaki çalışma şartları ile ilgili olarak yapılan düzenlemelerde çalışanların görüşlerine başvurulmadığını düşündükleri gözlenmektedir.
-Kurumda tıp dışı alanların ciddi biçimde ihmal edildiğini düşünen adli tıp uzmanlarının oranı % 36,2 iken, adli tıp dışındaki hekimler arasında bu oran % 50 ve tıp dışı alanlarda çalışan uzmanlar arasında bu oran % 92,7’dir. Tıp dışı alanlarda çalışan personelin ciddi bir dışlanmışlık
duygusu yaşamakta oldukları gözlenmektedir.
-Kurumun uygulamalarında ve iş akışında önemli bir yere sahip olan UYAP sisteminden
genel bir memnuniyetsizliğin söz konusu olduğu, UYAP Sisteminin yeterli verim ve hızı sağlamadığını düşünenlerin Adli Tıp Uzmanları ile diğer uzmanlar arasında % 85’ten daha yüksek bir oranda bulunduğu anlaşılmıştır.
-Bunlardan başka, görev tanımlarının net olmadığı (% 75), tıp dışı alanlarda çalışanların “doktorlara döner sermaye gelirlerine katkısı düşünülmeden diğer uzmanlardan daha yüksek döner sermaye ödemesi yapıldığını” düşündükleri (% 97,5); adli tıp asistan ve uzmanlarının da %
84,6’sının performans ücreti uygulamalarında düzeltilmesi gereken yanlışlıklar bulunduğu görüşünde oldukları; Adli Tıp Kurumu’nun bina ve yerleşim durumu ile ışık ve havalandırma şartlarının yeterli ve ergonomik olmadığını düşünen personelin oranının % 95,8 olduğu anlaşılmıştır.
Yukarıda belirtilen açıklamalardan da anlaşılacağı üzere, Kurum personelinin Kurumun bina ve yerleşim durumu, fiziki çalışma şartları, eğitim, mesleki tatmin gibi pek çok alandaki algı ve kanaatleri ile tarafımızdan yapılan denetim çalışması sonucunda ulaşılan tespit ve kanaatler birbiri ile büyük ölçüde örtüşmektedir.
Kaynak: http://www.tccb.gov.tr/ddk/ddk46.pdf
DEVAM EDECEK...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder